In the Italian society of the early eighteenth century, the musical genre of the chamber cantata was popular as a refined form of entertainment. The chamber cantata is a relatively short composition, consisting of a couple of arias with the addition of one or two recitatives. They were performed in the private ambiances of the noble circles. A performance just needed the instruments of the basso continuo (harpsichord, cello, and if wanted for example a lute) and of course an excellent voice.

The Venetian composer Benedetto Marcello (1686-1737) was one of the most prolific composers of the genre, especially in his early years between 1710 and 1720. He wrote approximately 300 cantatas of which over 20 for the bass voice. This is an exceptionally high number. The composer strived to achieve a perfect harmony between poetry and music. As such, his cantatas were an invaluable laboratory for his famous Psalms. These were admired by great composers like Rossini, Bizet, Verdi, and Chopin. Verdi especially appreciated Marcello's recitatives.

The present recording offers five chamber cantatas of Marcello for the bass voice. All the cantatas of this recording are in RARA form (Recitative-Aria-Recitative-Aria) and the arias regularly have the da capo form. The recitatives are often unpredictable in their harmonic solutions.

Like most of Marcello's cantatas, they treat the subject of love. But the lovers are not happy. They struggle with the all too human complexity of love: feelings of rejection, sadness, jealousy, hope, and mourning. Their thoughts and feelings are intended to stimulate personal reflection. For Sergio Foresti and his colleagues it was a great joy to explore this music together with its complex feelings and nuances. In the spirit of Benedetto Marcello they seek to express the words and meaning of the text in these virtuosic and beautiful compositions.

Click here for the booklet with Italian, German and French translations.

Dit album van de toonaangevende Italiaanse bas-bariton Sergio Foresti is geheel gewijd aan zelden of nooit opgenomen kamercantates van Benedetto Marcello met als thema de liefde! De internationale pers was alom lovend over ‘Cieco Amor’, het eerste album van deze zanger, die vocale en dramatische uitdagingen aankan en die majestueus buiten zijn register kan treden.

In de Italiaanse samenleving aan het begin van de achttiende eeuw was het succesvolle muzikale genre van de kamercantate, als tegenhanger van de meer publieke opera’s, onderhoudend amusement voor de aristrocatie. In zijn meest wijdverbreide vorm was de cantate een korte compositie, die bestond uit een paar aria’s en een of twee recitatieven. Een uitstekende stem en instrumenten als de basso continuo konden al voldoende zijn voor de uitvoering.

De kamercantates waar de Venetiaanse componist Benedetto Marcello zich, vooral in zijn jonge jaren zo tussen 1710 en 1720, intensief mee bezighield waren van onschatbare eperimentele waarde voor zijn latere beroemde psalmen. In deze opname ‘Amanti Cantatas for bass’ valt te genieten van zes kamercantates die Marcello schreef voor de basstem. Alle cantates zijn in de RARA-vorm (Recitatief-Aria-Recitatief-Aria) gehouden en de aria's hebben regelmatig de da capo-vorm. De recitatieven zijn vaak onvoorspelbaar in hun harmonische oplossingen.

Het thema? De Liefde! Het is een natuurlijke beleving, die moeilijk onder woorden te brengen valt, zo niet onmogelijk, vindt Sergio Foresti. Er zijn veel kunstwerken die de geneugten van de liefde uitdrukken. Soms is het een speelse blik in een schilderij, een zucht in een opera-aria of een tedere houding van een standbeeld.

De geliefden van componist Benedetto Marcello zijn niet gelukkig. Ze worstelen met gevoelens van afwijzing, gewaarwording van bedrog en verraad, jaloezie, hoop en rouw. Hun gedachten en bespiegelingen roepen vragen op als hoe moeten we ermee omgaan, hoe ver kunnen we gaan als het om jaloezie gaat en wiens probleem is het eigenlijk? Maar ook, zijn we bereid moeilijke gevoelens als verdriet te ervaren? Zijn de sombere gevoelens niet gewoon een uiting van het brandende verlangen om samen te zijn met degene van wie we houden? Sergio Foresti heeft er veel plezier in om deze complexe gevoelens in de muziek te verkennen, samen met zijn gewaardeerde collega musici. Bovenal hebben ze met elkaar geprobeerd de Leer van Genegenheid te eren met een reeks barokke richtlijnen om de ziel te beroeren. Voor Sergio is dat in de huidige tijd net zo belangrijk als dat het vroeger was. Muziek maken is immers altijd een daad van liefde.

Sergio Foresti (1968) is een virtuoze Italiaanse bariton met een bijzondere liefde voor muziek uit de 18e en 19e eeuw. Zijn repertoire omvat opera van barok tot laatromantische, sacrale muziek en kamermuziek zoals kunstliederen tot in de 20e eeuw. Hij zingt meestal in het Italiaans, Frans, Duits en Engels. Op dit moment woont hij in Berlijn en Amsterdam. Foresti studeerde af in zowel operazang als piano aan het conservatorium van Modena (Italië). Een decennium later studeerde hij ook af in vocale kamermuziek in Florence (Italië). Vanaf het begin van zijn carrière verdiepte Foresti zich in verschillende muziekstijlen.

In der italienischen Gesellschaft des frühen achtzehnten Jahrhunderts spielte die erfolgreiche Musikgattung der Kammerkantate die Rolle der adligen Unterhaltung. In ihrer am weitesten verbreiteten Form war die Kantate eine kurze Komposition, die aus ein paar Arien und einem oder zwei Rezitativen bestand. Eine ausgezeichnete Stimme und die Instrumente des Basso continuo konnten für die Aufführung ausreichen. Die Kammerkantaten, mit denen sich der venezianische Komponist Benedetto Marcello vor allem in seinen Anfangsjahren von etwa 1710 bis 1720 intensiv beschäftigte, waren ein unbestechliches Experimentierfeld für seine berühmten Psalmen.

Die vorliegende Aufnahme bietet sechs Kammerkantaten von Marcello für die Bassstimme zum Thema Liebe. Alle Kantaten dieser Aufnahme sind in der RARA-Form (Rezitativ-Arie-Rezitativ-Arie) gehalten, und die Arien haben regelmäßig die Da-Capo-Form. Die Rezitative sind oft unvorhersehbar in ihren harmonischen Lösungen.

Die Liebenden von Benedetto Marcello sind nicht glücklich. Sie kämpfen mit Gefühlen der Ablehnung, der Wahrnehmung von Betrug und Verrat, Eifersucht, Hoffnung und Trauer. Ihre Gedanken und Überlegungen werfen Fragen auf. Es macht mir große Freude, diese komplexen Gefühle in der Musik zu erforschen, zusammen mit meinen geschätzten Kollegen. Wir haben uns vor allem bemüht, ausdrucksstark zu sein und die Lehre der Zuneigung zu ehren.